اقای رییس جمهور... اقای رییس جمهور...
این روزها مساله ۵ میلیون تومان پارلمانی دولت به برخی نمایندگان طراح استیضاح وزیرکشور و گرفتن امضا از انها با روشی غیراخلاقی برای انصراف از این استیضاح نقل محافل شده و بویژه مطلب روز پنج شنبه جناب اقای شریعتمداری در این زمینه و پاسخ به جوابیه اقای کردان در کیهان امروز ابعاد این قضیه را بسیار روشن کرده است.
نمی خواهم در فضای فعلی که همه می گویند "کی بود کی بود من نبودم ..." وارد این قضیه شوم و درعین حال هم فکر می کنم ابعاد ان برای ره جویان حقیقت بسیار روشن است اما می خواهم جسارتا مطالبی را خطاب به رییس جمهور از زاویه ای دیگر بیان دارم ..
هفته پیش امام جمعه اهل سنت بخش زراباد شهرستان کنارک استان سیستان و بلوچستان که در نخستین سفر پیگیری مصوبات دور اول با او اشنا شدم به من زنگ زد تا حالی بپرسد من هم از فرصت استفاده کردم و از اوضاع و احوال مردم در انجا از او پرسیدم که اینچنین گفت..
"از خرداد ۸۶ که طوفان گونو این منطقه را درنوردید تا الان برغم تلاشهایی که شده است هنوز مردم مشکلات فراوانی دارند و بسیاری از انها بدون سرپناهند و زیر کپر زندگی می کنند اقای رنجبران وضع مردم اصلا خوب نیست."
از ان روز پیگیر قضیه شدم و حتی از استاندار جدیدشان در جلسه مشترک با دولت پرسیدم که برای حل موضوع چه کرده اند و او هم از پاسخش معلوم بود که ... بگذریم ...
در اینجا می خواهم این سئوال را بپرسم ..ایا بهتر نبود جناب وزیرکشور بجای اینکه دراین سه چهار ماه در گیرودار تکذیبیه و اطلاعیه دادن درباره مدرکش مشغول شود سری به این منطقه محروم می زد و حداقل اگر کاری هم نمی توانست بکند پای درددل مردم رنج دیده انجا می نشست؟
ایا اینکار دوستی با احمدی نژاد و حرکت در مسیر دولت نهم است یا تلاش برای توجیه مسئله ای تقریبا روشن و اخیرا هم ... "که البته بگذریم اقای وزیر گفته اند من از موضوع خبر نداشتم انشاالله که خبر نداشته اند..."
حالا از ان سو گفتم از این سو هم بگویم ..
"همین چند شب پیش بود که کامران نجف زاده ساعت ۱۰ شب بهم رنگ زد که یک خانواده شش نفری چند شبانه روز است بدلیل جواب کردن صاحبخانه در زیر چادری در پارکی کوچک در محله محروم امامزاده حسن تهران گذران می کنند گفت..تو رو خدا ببین می تونی کاری براشون بکنی از زمانی که شنیدم بدجوری اعصابم بهم ریخته...
با ناامیدی حدود یک ساعت بعد به یکی از بچه های ریاست جمهوری زنگ زدم و موضوع رو گفتم و چند دقیقه بعدش در حالیکه اصلا احتمال پیگیری نمی دادم مدیرکل شکایات نهاد باهام تماس گرفت و ادرس محل رو گرفت باز هم خیلی امیدوار نبودم تا اینکه حدود ساعت هفت صبح موبایلم زنگ خورد یکی از بچه های شکایات بود گفت ..اقای رنجبران حدود ساعت یک ونیم دو نصفه شب رفتیم هرچی گشتیم محل اونها رو پیدا نکردیم ادرس دقیق تر بدید.
خلاصه دوباره با کامران دست بکار شدیم و شماره یکی از اهالی محل رو به اونها دادیم تا باراهنمایی این بنده خدا این خانواده رو پیدا کنند و بالاخره هم اونها رو پیدا کردند.
حدود ساعت شش غروب چهارشنبه بود که تماس گرفتند و گفتند ..اونها رو پیدا کردیم و درحال حل مشکلشون هستیم شنبه یکشنبه اسکانشون میدیم انشاالله...
البته می دانم که شاید بگویید خیلی ها در گوشه و کنار همین تهران هستند که مشکلات بدتر از این دارند اما به نظرم همین مقدار تلاش دلسوزانه هم قابل تقدیر است.
اقای رییس جمهور!
دوستان واقعی شما همین افراد گمنامند که همچون خود احمدی نژاد با تمام وجود درجهت حل مشکل مردم قدم برمی دارند نه انهایی که هنوز بررسی شما تمام نشده نامه ی خطاب به فرد را با عجله به جای انکه ابتدا به خود شخص بدهند به رسانه ها می فرستند یا اینکه بجای رسیدن به کار اصلی شان و حضور در جمع مردم محروم و حل مشکلات انها باز هم جوابیه می نویسند که ...
اقای رییس جمهور!
نیک می دانید و می دانیم مردمی که به شما رای دادند همه خسته و ناراحت از این زد و بندها در شانزده سال قبل از این دولت بوده اند پس انها را نا امید نکنید.
حتما جمله معروفتان یادتان هست.."افراد را باید فدای شعارها و ارزشهای ناب انقلاب کرد نه این ارزشها و امال را فدای افراد".
خبردار شدیم که از این موضوع بسیار ناراحت شده و دستور سریع قضیه را به بازرسی ویژه داده اید البته این را هم شنیدیم که هرچقدر این به ظاهر دوستانتان در معاونت پارلمانی و وزارت کشور خواسته اند موضوع را توجیه کنند راضی نشده اید و بازهم بیشتر خوشحال شدیم اما ان زمانی نهایت خوشحالی دوستداران واقعی شماست که همچون خود خود محمود احمدی نژاد بدون کمترین ملاحظه کاری با اینچنین افرادی قاطعانه برخورد کنید.
اقای رییس جمهور !
یادتان باشد بسیاری از رای دهندگان به شما با همه مشکلات اقتصادی و تنگناهایی که دارند به خاطر سلامت احمدی نژاد همچنان سر خود را بالا نگه داشته اند و از رای خود دفاع می کنند پس شما را به خدا با قاطعیت هرچه تمام تر با ریشه این مسئله برخورد کنيد تا همه حساب کار خود را بدانند .
معتقدم این فرصتی است که خداوند متعال در اختیار شما قرار داده است انرا از دست ندهید...
همیشه در فکر این بودم که برخی اتفاقات حرفه ای ونظرات خود را که نمی توان هر جا و به هر صورت بیان کرد به شرطی که در خدمت منافع ملی باشد بیان کنم واین فرصت با راه اندازی وبلاگ شخصی ام فراهم شده است .